انتخابات ریاستجمهوری یک پروسه ۶ ماهه تا یکساله است که به یک پروسه یکماهه تبدیل شده است. بنابراین طبیعی است تمام افراد و گروههایی که تصمیم دارند وارد این انتخابات شوند، دچار یک دستپاچگی، عجله و شتاب میشوند.
به گزارش خبرآنلاین در این میان افرادی که دارای تجربه و سابقه کار حزبی، سیاسی و انتخاباتی هستند، به لحاظ متشکل کردن تشکیلات انتخاباتی و تدوین برنامههایشان موفقتر عمل میکنند؛ البته با توجه به فضای ایجادشده و در مدت کوتاه پیشرو این امکان متصور نیست که کاندیداهای ریاستجمهوری یک مانیفست قوی و برنامه کلان و آیندهنگر تهیه کنند.
محمد مهاجری، تحلیلگر سیاسی و روزنامهنگار اصولگرا در روزنامه هم میهن نوشت:در انتخاباتی که با سرعت و عجله برگزار میشود، اتفاقات هم سریع پیش میرود و سرعت این اتفاقات گاهی مسبب رقم خوردن سرنوشتی میشود که شاید مورد توقع و انتظار نیست. بنابراین گمان میکنم نتیجه این انتخابات قابل پیشبینی نیست. البته منظور این نیست که در دورههای قبل همه چیز قابل پیشبینی بوده اما این بار نتیجه انتخابات مبهم است و با جناحهای مختلف که گفتوگو کردم، هیچ کسی نمیتواند تحلیل دقیق و جامعی ارائه دهد. بهعنوان یک اصولگرا میگویم؛ دلیل حضور بیش از حد کاندیداها این است که جریان اصولگرایی فروپاشیده است.
اینکه تصور کنیم این افراد جلسهای برگزار کرده و تصمیم گرفتهاند که به صورت فلهای ثبتنام کنند، اشتباه است. ثبتنام بیش از حد انتظار نشاندهنده آشفتگی است که به آن اشاره کردم. ثبتنام نماینده مجلس که چند ماه پیش در انتخابات ۱۰هزار رای نیاورده اما کاندیدای ریاستجمهوری شده است، مبتذل و خندهدار نیست بلکه تراژدی است و حاکی از آن است که اصولگرایان نمیدانند با آینده خود چهکار کرده و در تاریخ چه وجههای از خود ثبت میکنند.